گزارش تحقیقات کوکائین
کوکائین چیست؟
کوکوین
گیاهان کوکا در کوه های آند
عکس توسط ©iStock.com/Rafal Cichawa
کوکائین یک داروی محرک قوی اعتیادآور است. برای هزاران سال، مردم در آمریکای جنوبی برگ های کوکا (Erythroxylon coca) را که منبع کوکائین است، به دلیل اثرات محرک آن جویده و بلعیده اند. 1، 2 ماده شیمیایی خالص، هیدروکلراید کوکائین، بیش از 100 سال پیش از این گیاه جدا شد. . در اوایل دهه 1900، کوکائین خالص ماده اصلی فعال در بسیاری از تونیک‌ها و اکسیرهایی بود که برای درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها ساخته شدند. قبل از توسعه بی حسی موضعی مصنوعی، جراحان از کوکائین برای جلوگیری از درد استفاده می کردند. با این حال، تحقیقات نشان داده است که کوکائین یک ماده اعتیادآور قوی است که در صورت استفاده مکرر می تواند ساختار و عملکرد مغز را تغییر دهد.
امروزه، کوکائین یک داروی جدول II است، به این معنی که پتانسیل بالایی برای سوء مصرف دارد، اما می‌تواند توسط پزشک برای مصارف پزشکی قانونی تجویز شود، مانند بی‌حسی موضعی برای برخی از جراحی‌های چشم، گوش و گلو. فروشندگان اغلب آن را با مواد غیر روانگردان مانند نشاسته ذرت، پودر تالک، آرد یا جوش شیرین رقیق می کنند (یا برش می دهند) تا سود خود را افزایش دهند. آنها همچنین ممکن است کوکائین را با سایر مواد مخدر مانند پروکائین (یک بی حس کننده موضعی مرتبط با مواد شیمیایی) یا آمفتامین (محرک روانگردان دیگر) تقلب کنند. 2،3 برخی از مصرف کنندگان کوکائین را با هروئین ترکیب می کنند.
لایت فارکس
مردم از دو شکل شیمیایی کوکائین سوء استفاده می کنند: نمک هیدروکلرید محلول در آب و پایه کوکائین نامحلول در آب (یا پایه آزاد). کاربران نمک هیدروکلراید را که به صورت پودر است، تزریق یا خرناس می کنند. شکل پایه کوکائین با فرآوری دارو با آمونیاک یا بی کربنات سدیم (جوش شیرین) و آب و سپس حرارت دادن آن برای حذف هیدروکلراید و تولید ماده قابل دود شدن ایجاد می شود.
کوکائین چیست؟
کوکوین
گیاهان کوکا در کوه های آند
عکس توسط ©iStock.com/Rafal Cichawa
کوکائین یک داروی محرک قوی اعتیادآور است. برای هزاران سال، مردم در آمریکای جنوبی برگ های کوکا (Erythroxylon coca) را که منبع کوکائین است، به دلیل اثرات محرک آن جویده و بلعیده اند. 1، 2 ماده شیمیایی خالص، هیدروکلراید کوکائین، بیش از 100 سال پیش از این گیاه جدا شد. . در اوایل دهه 1900، کوکائین خالص ماده اصلی فعال در بسیاری از تونیک‌ها و اکسیرهایی بود که برای درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها ساخته شدند. قبل از توسعه بی حسی موضعی مصنوعی، جراحان از کوکائین برای جلوگیری از درد استفاده می کردند. با این حال، تحقیقات نشان داده است که کوکائین یک ماده اعتیادآور قوی است که در صورت استفاده مکرر می تواند ساختار و عملکرد مغز را تغییر دهد.
امروزه، کوکائین یک داروی جدول II است، به این معنی که پتانسیل بالایی برای سوء مصرف دارد، اما می‌تواند توسط پزشک برای مصارف پزشکی قانونی تجویز شود، مانند بی‌حسی موضعی برای برخی از جراحی‌های چشم، گوش و گلو. فروشندگان اغلب آن را با مواد غیر روانگردان مانند نشاسته ذرت، پودر تالک، آرد یا جوش شیرین رقیق می کنند (یا برش می دهند) تا سود خود را افزایش دهند. آنها همچنین ممکن است کوکائین را با سایر مواد مخدر مانند پروکائین (یک بی حس کننده موضعی مرتبط با مواد شیمیایی) یا آمفتامین (محرک روانگردان دیگر) تقلب کنند. 2،3 برخی از مصرف کنندگان کوکائین را با هروئین ترکیب می کنند.
لایت فارکس
مردم از دو شکل شیمیایی کوکائین سوء استفاده می کنند: نمک هیدروکلرید محلول در آب و پایه کوکائین نامحلول در آب (یا پایه آزاد). کاربران نمک هیدروکلراید را که به صورت پودر است، تزریق یا خرناس می کنند. شکل پایه کوکائین با فرآوری دارو با آمونیاک یا بی کربنات سدیم (جوش شیرین) و آب و سپس حرارت دادن آن برای حذف هیدروکلراید و تولید ماده قابل دود شدن ایجاد می شود.